نوروز جاویدان

آمده نوروز در ایران زمین / خاک ما شد رشک فردوس برین

بوی نارنج و ترنج و عطر بید /  میتوان از تربت حافظ شنید

آسمان برداشت زیر ابروی عشق / پر شده دنیا ز عطر و بوی عشق

بخت اگر خواب است بیدارش کنید / عاشقانه باز بیدارش کنید

 

باز هم بوی عید. باز هم سین‌های خوش رنگ هفت سین. باز هم لحظاتی ناب و آسمانی در کنار سفره‌ای روی زمین ولی رو به آسمان. باز هم فرهنگ ناب آریایی و اهورایی ایران زمین خودش را و خوش سلیقگی صاحبانش را به رخ گیتی کشید تا به همه ساکنان این کره خاکی یادآور شود که بهار آمد و روزگار نو شد. امروز هر ایرانی در هرجای دنیا نگاهش به قبله ایران است و خاک پاک این سرزمین مُهر نماز عشق ِ عاشقانش است.

نوروز رمز بقا و مایه دوام و یکپارچگی ایران و ایرانی باز از راه رسید تا سببی شود برای ایرانیان که از نو شروع کنند. آمد بگوید که میشود تازه شد. شکوفا شد. نو شد. حتی اگر سرد و بی‌رمق شده باشی، چون زمستان. تا بگوید که چون صبر کردید دیدید که بلندای یلدایی تاریک هم تمام شد و آفتاب بهار دمید.

نوروز جشن تازه‌هاست. تازه در همه چیز. جشن نوروز جشن تحول است. نوروز را جشن میگیریم تا با روحیه‌ای نو به استقبال روزهایی نوتر برویم. نوروز زندگی است و امید. نوروز لبخند خداست به زمین. نوروز آشتی طبیعت است با انسان. نوروز پیام‌آور مهر است برای دلهای عاشق. نوروز با خود رنگ خوشرنگ عشق دارد تا بتاباند بر دلهای هرآنکه اهل دل است. نوروز رنگ سبزی و طراوت می‌پاشدبر سر و روی هر آنکه می‌خواهد باطراوت زنده بماند، زندگی کند و با احساس باشد، عاشق باشد و عشق بورزد. دوست داشته باشد و دوست داشتنی باشد.

نوروز تمرین با هم بودن است. نوروز گردهمایی بزرگ ایرانیان است در میدان بزرگی به گستره گیتی. پاسداشت نوروز و هرچه باشکوهتر برگزار کردن آن ادای دینی‌ست به تاریخ سرزمینی که به ما هویت می‌دهد.پاسداشت نوروز تلاش سترگی ست در پاسداشت خودمان. نوروز تمرین سرمشقی ست که از نیاکان مان داریم. در روزهای نوروز چند باره یاد میگیریم و آموزه هایمان را تمرین و اجرا می کنیم. که چگونه نیک گفتار و نیک کردار و نیک پندار باشیم. چگونه اختلافات را کنار بگذاریم و چطور لبخند بزنیم. چطور بی پروا مِهربورزیم و از ماهیهای دریای آرزوهامان دیگران را هم سهمی بدهیم. نوروز را جشن میگیریم تا فریاد کنیم ما ایرانی هستیم. ما صاحب کشور، تمدن، فرهنگ و هویت هستیم. ما به هویت و فرهنگ وارداتی دیگری نیاز نداریم. خصوصا از جنس زمخت و خشن و تحمیلی عربی.

ایران از زیر خاکستر سالها هجوم وحشیانه اقوام مختلف از شقی ترینشان تا مکارترینشان، سربلند کرده و میکند. ایرانی، بودنش را پاس میدارد. ایرانی به دنبال بهانه است برای شاد زیستن و امیدوارانه زیستن. ایرانی یکسره خط بطلان میکشد روی رنگِ بد رنگِ مهاجمان متحجر که تلاش دارد جانشین رنگِ خوشرنگِ فرهنگش شود.

نوروز ایرانی است و ایرانی بوده و ایرانی میماند. هیچ چیز را از هیچ کجا به عاریت نگرفته، آلوده ی هیچ رسم مهاجمی نشده و نیازی به گرته برداری از آیین های دیگران ندارد. خالص است و پاک. زندگی ساز است و خوش آهنگ. هر حکومتی در این سرزمین اگر با نوروز سازگار نبوده، با مردم نبوده و همواره در کشمکش با آنها بوده و در نهایت در طول تاریخ تسلیم این سرزمین، مردمانش و فرهنگ نابش شده است. نه آنی ماند که در اولین سال حضورش اعلام کرد، مردم ما عید ندارند و نه آنی ماند که در لحظه ی تحویل سال آتش بر سر مردمان این سرزمین می ریخت. اما نوروز مستحکم و با شکوهتر از هر سال قبلی ماند و میماند.

نوروز آسمانی است. قدرش را روی زمین بدانیم.

سوار بر بال پرستوهای عاشق بهاری، بهترین آرزوها را بدرقه راه شما دوستان همراهم میکنم، در آستانه ی شکوفایی شکوفه ها و امیدوارم گُل آرزوهایتان شکوفا و درخت زندگی شما دوستان نازنین و همراهم پُرثمر باشد.

فرا رسیدن نوروز باستانی، یادآور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم، بر همه ایرانیان پاک پندار و راست گفتار و نیک کردار خجسته باد.

-------------------------------------------------------------------------------------

پ.ن1: یک تبریک ویژه هم دارم برای دوستان نازنینم مرمر مهربون، مهدی عزیز، سیاوش دوست داشتنی، گندم جان سبز و دوستم در آه شب که صبور و با وفا در سالی که گذشت همراهم شدند.

پ.ن2: یک معذرت خواهی هم میکنم از دوستان عزیزم، خصوصاً مرمر نازنین و مهدی خوب که با مطلب تکراری در این چند روز پایانی سال قبل روبرو میشدند وقتی به فراتر از عشق می آمدند. به همراهی شما خوبان نیاز دارم در به روز نگهداشتن همیشگی فراتر از عشق و ازتون بی نهایت سپاسگزارم.